Aan de Oudeweg staat een ooievaarsnest. De vogels kijken aan de ene kant uit over het dorp en aan de andere kant over de brede Brummense Waarden. Dorpsgenoten en langskomende wandelaars en fietsers genieten van het geklepper en de grote vogels hoog op de nestpaal. Mensen blijven vaak even staan om te kijken. Dit jaar konden zelfs meer dan 70 adressen meegenieten van foto’s en filmpjes via een groepsapp van de eigenaars Carel en Greetje. Hieronder een stukje geschiedenis.
Het is begonnen in de winter van 2015/2016 met een ingegraven dode boom met een plateau erop. Het eerste en tweede jaar wordt het nest agressief ver- dedigd door nijlganzen. Zij jagen soortgenoten, maar ook ooievaars weg. De luchtgevechten vormen wel een prachtig schouwspel. Tot broeden komt het beide jaren helaas niet. De boom verrot snel en waait in 2017 al om.
Besloten wordt om nu een gegalvaniseerde bouwlichtmast te gebruiken. Deze kun je met een lier omlaag halen. Niet mooi, wel praktisch. Een frame erop gelast en belegd met meranti latten en wilgentakken rand. Het moet ten slot- te voldoende cachet hebben.
De mast staat eind januari 2018 nog geen week of een mannetjes ooievaar landt erop. Hij komt soms vijf dagen niet en dan ineens twee dagen frequent. Zo te zien lukt het niet een vrouwtje te strikken. Zelfs niet als er drieëntwintig ooievaars rond het nest neerstrijken!
Maar uiteindelijk komt het toch tot verkering en een eerste jong. De ouders moeten nog veel leren. In de warme zomer schijten ze hun poten wit ter verkoeling, maar voldoende water halen voor het jong is nog te moeilijk en het verdroogt helaas op het nest.
In 2019 gaat het een stuk beter en groeien twee mooie jongen op. Opnieuw is het voorjaar erg droog, maar nu halen de ouders voldoende water uit het eendenvijvertje onder de nestpaal. Hier lukt het ook om moeders ring af te lezen: NLA 3E374. Ze blijkt nu 3 jaar oud en is door Holmer Vonk als nestjong geringd op 24 juni 2016 aan de dijk bij Aerdt. Dit is maar 21 kilometer van de huidige nestplaats. De man is ongeringd.
De eigenaren van het nest kijken vanuit de woonkamer op het nest, maar liever wil je nog meer kunnen zien. Dus afgelopen winter is er een IP-camera op zonne-energie geplaatst. Er komen zelfs dagelijks foto’s en filmpjes op een gretig bekeken groepsapp. Bijna het hele dorp kijkt mee hoe er zes (!) eieren gelegd worden. Vijf komen er uit. Het laatste kuiken blijft klein, komt niet bij het aangeboden voedsel en sterft na drie dagen.
Door de (opnieuw) gortdroge uiterwaarden lukt het de man niet om voldoen- de kleine prooien aan te voeren. Dus na een dag of zes sterven er nog drie jongen. Deze blijven dood in het nest liggen. Zo lang, dat het overgebleven kuiken er al van lijkt te eten, het pikt er steeds in. Op een dag zijn de lijk- jes weg. Onder het nest zijn geen karkassen gevonden, zijn ze afgevoerd of opgegeten?
